başsız

başsız
sif.
1. Başı olmayan. Başsız bədən.
2. məc. Ağılsız, gic, axmaq. // Çox huşsuz.
3. Böyüksüz, sahibsiz, yiyəsiz, baxıcısız, nəzarətsiz, başçısı olmayan. Başsız təsərrüfat. Başsız uşaq. // Zərf mənasında. Başsız qalmaq. Başsız qoymaq. – Başsız qalıb ayaqları iftan olan çocuq! Ey dərbədər gəzib ürəyi qan olan çocuq! M. Ə. S.. Ayrım qızı Kərim babanın da getdiyini, naxırın başsız qaldığını bilmişdi. A. Ş..
4. Azğın, önüalınmaz, qabağıalınmaz. <Elçin:> Başsız axan suları özümüzə tabe etsək də, hələlik göylərə gücümüz çatmır. Z. Xəlil.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • başsız — sf. 1) Başı olmayan 2) mec. Yöneticisi, başkanı olmayan Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller başsız bırakmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • başsız kalmak (veya bırakılmak) — 1) yöneticisi, başkanı bulunmamak Fakat o gözünü kapayınca başsız kalan konak ... R. N. Güntekin 2) büyüğünü yitirmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • başsız-ayaqsız — sif. Rabitəsiz, məntiqsiz. Başsız ayaqsız sözlər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • başsız bırakmak — 1) yöneticisiz bırakmak 2) büyüğünü yitirmesine sebep olmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • cam çivisi — is. Yaklaşık çapları 1 mm, boyları 1,5 2,5 cm arasında değişen ince ve başsız tel çivi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • gözünü (veya gözlerini) kapamak — 1) ölmek Fakat o gözünü kapayınca başsız kalan konak birdenbire karışmış. R. N. Güntekin 2) görmezden gelmek Dünün kurumları ile birlikte güzellik ölçüleri, değerleri de değişiyor, biz bunlara gözlerimizi kapamak istiyoruz. N. Ataç …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bîser — (F.) [ ﺮﺱ ﯽﺑ ] başsız …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • bisər — f. 1) başsız; 2) rəhbərsiz, böyüksüz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bisər(ü)pa — f. 1) başsız ayaqsız, başıayağı olmayan; 2) əvvəli və sonu olmayan; 3) m. səfil, sərgərdan, avara …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • axın — is. 1. Sürətlə axan su; sel; iti cərəyan, güclü axan su, selab. Yağışdan əmələ gələn axın yolları xarab etdi. // Cərəyan, suyun axıb getdiyi tərəf. Çayın axını ilə üzmək. – Sən ki son nəfəsinlə vətəni andın; Çayların axını dayandı bir an. S. V..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”